تعریف خانه‌های مجردی چیست؟
خانه‌های مجردی به خانه‌هایی گفته می‌شود که فرد بنا به دلایلی مانند طلاق، مهاجرت، دانشجو بودن یا به دست آوردن زندگی مستقل در این خانه‌ها به تنهایی زندگی می‌کند. خوب است بدانید که این پدیده نوظهور مخصوص شهرهای بزرگ است که با تکثر فرهنگی مواجه هستند. اگرچه این گونه زندگی‌ها به طور مطلق بد نیست اما هر پدیده نوظهوری با نکته‌هایی منفی روبه رو می‌شود.

علت گرایش به خانه‌های مجردی چیست؟
اگر کمی به عقب برگردیم در سال‌های گذشته به دلیل آزادی‌هایی که در فرهنگ ما برای پسران وجود داشت، آنان بیشتر تمایل داشتند تا در خانه‌های مجردی زندگی کنند. اما در سال‌های اخیر با تغییر رویکرد فرهنگی، دختران هم به این شیوه زندگی روی آورده‌اند. البته این شیوه زندگی اکنون در طبقات بالای جامعه بیشتر دیده می‌شود اما به معنای این نیست که طبقات دیگر جامعه این‌گونه زندگی نمی‌کنند. به طور کلی خانواده‌هایی که به سنت‌ها پایبند هستند کمتر به سمت چنین زندگی‌هایی در جامعه می‌روند.

دلایل تمایل دختران به زندگی مجردی چیست؟
افزایش سن ازدواج در دختران، محدودیت شدید دختران در خانواده، تفاوت نسل‌ها، تعارض بین فرزند و والدین، مهاجرت شغلی و تحصیلی، افزایش طلاق، الگوبرداری از دوستان و هنجار شدن زندگی مجردی، از مهم‌ترین عوامل در تمایل به زندگی در خانه‌های مجردی است. البته در سال‌های اخیر به دلیل افزایش میزان طلاق این نوع زندگی‌ها نیز افزایش یافته است.
زندگی در خانه‌های مجردی چه نکات منفی‌ای دارد؟
خانه‌های مجردی در کشورهای غربی به عنوان فرهنگ جامعه به حساب می‌آیند اما در ایران به دلیل اینکه همچنان بر ارزش‌های خانواده تاکید می‌شود گسترش این نوع زندگی وجود خانواده را با بحران مواجه می‌کند، به طوری که ممکن است با چنین روندی در آینده بحران در خانواده ایجاد شود؛ بنابراین بهتر است جوانان زندگی گروهی داشته باشند و در جمع خانواده باشند زیرا تنهایی انسان را به افسردگی یا خودکشی می‌رساند.گرایش به رفتارهای پر خطر جنسی، یکی از تبعات خانه‌های مجردی است؛ بخصوص اگر خانه مجردی محلی باشد که فرد احساس کند دور از چشمان دیگران می‌تواند برخی رفتارهای انحرافی را انجام دهد.

آیا زندگی در خانه‌های مجردی می‌تواند دلیلی برای گرایش به اعتیاد باشد؟‌
اگرچه عوامل متعددی برای گرایش به اعتیاد وجود دارد اما می‌توان گرایش به مصرف انواع مواد مخدر و الکل را در میان جوانانی که مجردی زندگی می‌کنند، بیشتر اعلام کرد. البته بررسی‌ها نشان می‌دهد این افراد نسبت به اینترنت نیز اعتیاد دارند و از این وسیله برای پر کردن خلأهای تنهایی خود استفاده می‌کنند. بنابراین این نوع زندگی بر عملکرد مغز تأثیر منفی دارد به طوری که ممکن است موجب بروز اختلال در شخصیت افراد و در نهایت بیماری‌های روحی شود. این را نیز باید در نظر گرفت که در زندگی مجردی به هر حال اعضای خانواده به عنوان یک عامل بازدارنده وجود دارند و همین اتفاق احتمال بروز خطا در این جوانان را بیشتر می‌کند.

چه راهکاری برای پیشگیری از گسترش این نوع زندگی‌ها دارید؟
در مورد کسانی که خانواده خود را از دست داده‌اند نمی‌توان راهکاری ارایه کرد زیرا این افراد مجبورند که در خانه‌های مجردی زندگی کنند. اما درباره کسانی که با خانواده زندگی می‌کنند باید به والدین توصیه کنیم که با فرزندان خود رابطه دوستی برقرار کنند به طوری که فرزندانشان به آنان اعتماد داشته باشند و به راحتی مشکلات خود را بازگو کنند. متأسفانه برخی خانواده‌ها تنبیه را جایگزین گفت‌وگو می‌کنند و به فرزندان برای اجرای ایده خود فشار می‌آورند که این روش فرزندان را تشویق به فرار از خانه می‌کند.
دولت هم باید به وظایف خود درباره جوانان عمل کند مثلا امکان کار و اشتغال را برای جوانان فراهم کند تا خانواده‌ها نیز بتوانند امکانات لازم برای ازدواج فرزندانشان را مهیا کنند به این ترتیب زمینه زندگی مجردی در این خانه‌ها از بین خواهد رفت.